اى دوستِ آن کس که دوستى ندارد
اى طبیبِ آن کس که طبیبى ندارد
اى پاسخ دهِ آن کس که پاسخ دهی ندارد.
اى یارِ دلسوزِ آن کس که دلسوزى ندارد
اى رفیقِ آن کس که رفیقی ندارد
اى فریادرسِ آن کس که فریادرسى ندارد
اى راهنماى آنکه راهنمایى ندارد
اى مونسِ آنکس که مونسى ندارد
اى ترحم کننده ی آن کس که ترحم کننده اى ندارد
اى همدمِ آن کس که همدمى ندارد..
فراز ۵۹ دعای جوشن کبیر
منتظر هیچ دستی در هیچ جای این دنیا نباش و اشکهایت را با دستان خود پاک کن. (همه رهگذرند)
زبان استخوانی ندارد ولی اینقدر قوی هست که بتواند بهراحتی قلبی را بشکند. (مراقب حرفهایت باش)
به کسانی که پشت سرت حرف میزنند بیاعتنا باش آنها جایشان همانجاست دقیقاً پشت سرت. (گذشت داشته باش)
گاهی خداوند برای حفاظت از تو کسی یا چیزی را از تو میگیرد اصرار به برگشتنش نکن پشیمان خواهی شد. (خداوند وجود دارد، پس حکمتش را قبول کن)
قبل از اینکه سرت را بالا ببری و نداشته هات را به پیش خدا گلایه کنی نظری به پایین بینداز و داشتههایت را شاکر باش.
انسان بزرگ نمیشود جز بهوسیلهی فكرش...
یادم بده آنقدر مشغول عیبهای خودم باشم که عیبهای دیگران را نبینم...
یادم بده اگر کسی را بد دیدم قضاوتش نکنم، درکش کنم...
یادم بده بدی دیدم "ببخشم" ولی بدی نکنم! چرا که نمیدانم بخشیده میشوم یا نه...
یادم بده اگر دلم شکست نفرین نکنم، دعا کنم، نتوانستم سکوت کنم...
یادم بده اگر سخت بگیرم "سخت میبینم"...
یادم بده به قضاوت کسی ننشینم چرا که در تاریکی همه شبیه هم هستیم...
یادم بده چشمانم را روی بدیها و تلخیها ببندم چرا که چشمان زیبا، بیشک زیبا میبیند همه دنيا را
اون قدیما...
جاده ها خراب بود...
نیمکت های مدرسه خراب بود....
شیرای آب خراب بود....
زنگای خونه ها خراب بود...
ولی....
آدما سالم بودن...!
تا زمانی که غمها و اشتباهات گذشته را رها نکنی
نمیتوانی در زندگی پیشرفت کنی
این نکته را از “غنچهها” آموختم
تا لب به “خنده” وا نکنی، گل نمیشوی…
اشتباهاتت وقتی افتاد روی زمین
بگذار همانجا بماند
فقط از لابه لای اشتباه هایت
یک تجربه را بیرون بکش
قاب کن
بزن به دیوار دلت
اشتباه کردن اشتباه نیست
در اشتباه ماندن اشتباه است...
خــداوندا...!